بهداشت فردی  شامل مراقبت از اعضاء و اندامهای بدن، مراقبت از پوست و مو، دهان و دندان، تغذیه، ورزش، خواب و استراحت می باشدرعایت کردن بهداشت فردی :اطلاعات و آگاهی های فرد در زمینه بهداشت فردی در رعایت اصول و موازین بهداشت فردی می تواند زنجیره های به وجود آورنده بیماری ها مانند کمبودهای غذایی، بیماریهای انگلی، گوارشی و… را قطع کند و چون همیشه این امکان برای ما وجود ندارد که با همه افراد محیط خود مدت طولانی معاشر باشیم و خوی ذاتی خود را آن طور که هست به آنان نشان دهیم. لذا قضاوت های این افراد درباره ما اغلب از روی ظاهرمان صورت می گیرد. بدین ترتیب چه غلط و چه درست، ظاهر هر کس در نحوه قضاوت مردم درباره او موثر می افتد پس چه بهتر که به آراستگی ظاهری توجه شود.

•  ظاهر آراسته به درست ایستادن، درست راه رفتن، تمیز بودن لباس و متناسب بودن آن بستگی دارد. در عین حال پاکیزگی پوست و مو، دندان ها و سایر اعضای بدن نیز در این میان اهمیت به سزا دارد. چون بی توجهی به آنها سبب بروز بیماریهای مختلفی میشود که اگر هم واگیردار نباشند، لااقل سبب دور شدن مردم از ما خواهند بود.

•  دقت و توجهی که هر شخصی در نگهداری سلامت و بهداشت خود اختصاص میدهد بستگی به میزان ارزشی دارد که برای این موضوع قائل است.

•  در مقابل کسانی که نسبت به مسائل بهداشت بیگانه بوده و یا توجه کمتری به آن دارند و افرادی نیز وجود دارند که نهایت دقت در بهداشت خود به عمل می آورند این افراد دارای قدرت و کارایی بیشتری بوده، خوب می اندیشند و با حوصله زیاد و رفتار پسندیده با دیگران معاشرت می نمایند. شما علائم سلامت کامل را در چهره و رفتار آنها به خوبی تشخیص می دهید. تمامی اعضای بدن آنان دارای شرایطی است که لازمه یک فرد سالم می باشد و سلامتی را در گفتار و کردار این افراد که با قدرت، پر حوصله، خونسرد و شاد هستند می توان تشخیص داد.