دندان در آوردن وقتی اتفاق می‌افتد که اولین دندان نوزاد شروع به شکافتن لثه می‌کند. این اتفاق معمولا بین 6 تا 12 ماهگی رخ می‌دهد.

عموما دو دندان جلویی از فک پایین، اولین دندان‌هایی است که می‌رویند و در ادامه بقیه دندان‌های جلویی از لثه بیرون می‌آیند. به دنبال این روند، بیشتر بچه‌ها دندان‌های آسیاب در می‌آورند و دندان‌های نیش آخر از همه می‌رویند.

در سن 3 سالگی، بچه‌ها معمولا 20 دانه دندان دارند. از آنجا که دندان در آوردن بچه‌ها طی زمانی طولانی اتفاق می‌افتد، والدین معمولا علائم زیادی را به دندان در آوردن ارتباط می‌دهند. اما این احتمال بسیار بیشتر است که آن علائم به علت‌های دیگری مثل عفونت ایجاد شده باشند.

مسلما اینکه بدانید کدام علائم مربوط به دندان در آوردن است و کدام ارتباطی ندارد، رفع مشکل کودک هم برایتان ساده‌تر خواهد شد.

از جمله نشانه‌های دندان در آوردن می‌توان به جویدن اشیا، گریه کردن بیش از همیشه، کمی سخت به خواب رفتن، ترشح بزاق کمی بیشتر از همیشه، نق نق کردن و بهانه گرفتن، از دست دادن اشتها، قرمز، دردناک، نازک شدن و ورم کردن لثه‌ها و همینطور مقدار کمی افزایش دمای بدن (نه بالای 38 درجه سانتی‌گراد).

محققان احتمال می‌دهند که نشانه‌های دندان در آوردن با ظاهر شدن دندان‌های جلو به حداکثر خود می‌رسد که حدودا بین 6 تا 16 ماهگی می‌رویند. اما با بزرگ‌تر شدن بچه‌ها، انتظار می‌رود علائم کمتر و ملایم‌تری موقع رویش دندان‌های جدید تجربه کنند.

دندان در آوردن معمولا باعث این علائم نمی‌شود:

یبوست
سرفه
اسهال
تب بالا
افزایش دفعات دفع
راش پوستی
خودداری از نوشیدن مایعات
استفراغ